create your own visited country map
vrijdag, september 12, 2003
EEN GEZELLIGE DAG OECUMENE
Bedankt voor alle reacties! Donderdag 11/9 leek ons een goede dag om de eenheid der geloven, in casu het Bahai Tempel complex, in de vorm van een lotusbloem, te bezichtigen. Het mannelijke deel van het gezelschap onderhandelde niet zo handig en enkele tientallen roepi's te duur werden we bij de betonnen bloem afgezet. Het was inmiddels begonnen met regenen, hetgeen ook in de autoriksja niet onopgemerkt was gebleven. Zo waren de overtollig uitgegeven roepi's alsnog aardig besteed. Zo goed zelfs dat de chauffeur het de moeite waard vond om op ons te wachten. Barrevoets door de regen soppend bereikten we het gewijde centrum, alwaar stilte verplicht was. Een Australische oude (mannelijke) bes leek deze boodschap als een donderslag te bereiken want net in het meditatieoord enkele stappen gezet pleurde hij met veel geraas en iets dat op vloeken leek op z'n bek. Ook Erika heeft desondanks het zwijgen kunnen bewaren.
Na de niet zo lange bezichtiging van dit alles, met aan alle 8 wanden een uitspraak van ene Bully'ahar, die een toornig en streng profeet lijkt te zijn geweest, herhaalde met uitzondering van het vallen van bejaarden, het barrevoetse sopproces zich in omgekeerde richting. Na middels het opschrijven van uiteenlopende bedragen op handen met een ballpoint werd een wederom te hoog bedrag aanvaard voor de terugreis naar de binnenstad.
Aldaar lieten we ons afzetten bij het Gandhi Smriti, een museum gevestigd in de laatste (overigens fraaie) woning waar Mahatma Gandhi zijn dagen sleet tot hij in de tuin door een fanaat werd vermoord. Een mooi en ingetogen plek waar het verhaal rond Gandhi, van knaap via advocaat te Zuid-Afrika tot Groot Denker en wereldverbeteraar, uitgebreid werd verteld. Indrukwekkend.
Een en ander had de eetlust opgewekt en we vertrokken naar een Indiaas/tex-mex restaurant. Daar werden enkele bieren en Mexicaanse schotels weggezet. Hikkend (maar zeker niet van de genoten drank!) verlieten we de plek en bereikten het Gold Regency Hotel, waar in een mooie lounge-achtige hotelsfeer bier wordt geserveerd. Van die diensten hebben we goed gebruik gemaakt. Tijdens toiletbezoek W. werd E. nogal vleiend aangesproken door een lokale drinkebroer, die een vuurtje wilde (light my fire), en zich bij terugkomst van de eerste uitputte in excuses en hoffelijkheden. Een vriendelijk man, no hard feelings.
Hedenmorgen bij het ontbijt troffen we de eerste Nederlander, dewelke een aardige gozer bleek die deze middag naar Agra is vertrokken. Verder werd de dag lezend en helaas ten dele zonder ventilatie doorgebracht. Voor wie nog een mooi boek zoekt: De Movo Tapes van A.F.Th. van der Heijden is een aanrader.
Bedankt voor alle reacties! Donderdag 11/9 leek ons een goede dag om de eenheid der geloven, in casu het Bahai Tempel complex, in de vorm van een lotusbloem, te bezichtigen. Het mannelijke deel van het gezelschap onderhandelde niet zo handig en enkele tientallen roepi's te duur werden we bij de betonnen bloem afgezet. Het was inmiddels begonnen met regenen, hetgeen ook in de autoriksja niet onopgemerkt was gebleven. Zo waren de overtollig uitgegeven roepi's alsnog aardig besteed. Zo goed zelfs dat de chauffeur het de moeite waard vond om op ons te wachten. Barrevoets door de regen soppend bereikten we het gewijde centrum, alwaar stilte verplicht was. Een Australische oude (mannelijke) bes leek deze boodschap als een donderslag te bereiken want net in het meditatieoord enkele stappen gezet pleurde hij met veel geraas en iets dat op vloeken leek op z'n bek. Ook Erika heeft desondanks het zwijgen kunnen bewaren.
Na de niet zo lange bezichtiging van dit alles, met aan alle 8 wanden een uitspraak van ene Bully'ahar, die een toornig en streng profeet lijkt te zijn geweest, herhaalde met uitzondering van het vallen van bejaarden, het barrevoetse sopproces zich in omgekeerde richting. Na middels het opschrijven van uiteenlopende bedragen op handen met een ballpoint werd een wederom te hoog bedrag aanvaard voor de terugreis naar de binnenstad.
Aldaar lieten we ons afzetten bij het Gandhi Smriti, een museum gevestigd in de laatste (overigens fraaie) woning waar Mahatma Gandhi zijn dagen sleet tot hij in de tuin door een fanaat werd vermoord. Een mooi en ingetogen plek waar het verhaal rond Gandhi, van knaap via advocaat te Zuid-Afrika tot Groot Denker en wereldverbeteraar, uitgebreid werd verteld. Indrukwekkend.
Een en ander had de eetlust opgewekt en we vertrokken naar een Indiaas/tex-mex restaurant. Daar werden enkele bieren en Mexicaanse schotels weggezet. Hikkend (maar zeker niet van de genoten drank!) verlieten we de plek en bereikten het Gold Regency Hotel, waar in een mooie lounge-achtige hotelsfeer bier wordt geserveerd. Van die diensten hebben we goed gebruik gemaakt. Tijdens toiletbezoek W. werd E. nogal vleiend aangesproken door een lokale drinkebroer, die een vuurtje wilde (light my fire), en zich bij terugkomst van de eerste uitputte in excuses en hoffelijkheden. Een vriendelijk man, no hard feelings.
Hedenmorgen bij het ontbijt troffen we de eerste Nederlander, dewelke een aardige gozer bleek die deze middag naar Agra is vertrokken. Verder werd de dag lezend en helaas ten dele zonder ventilatie doorgebracht. Voor wie nog een mooi boek zoekt: De Movo Tapes van A.F.Th. van der Heijden is een aanrader.
