Lekker weg in andermans land <$BlogRSDUrl$>
Click for Rotterdam, Netherlands Forecast
create your own visited country map

vrijdag, oktober 31, 2003

BUREN
Beste lezers, wat houdt u het toch lang vol! Dank daarvoor en excuses voor het wegvallen van de rechterzijkant van de site. Het zou nu opgelost moeten zijn.
Het probleempje met de site hield ons in ieder geval even van de straat. Na ruim een week Goa-inertia was het een bjusterbaarlik barren, evenals het gedrag van onze buren.
Al toen wij in opvangcentrum Waves ons bamboehutje betrokken, waren ze er. Een Amerikaans-Brits stel. Hij kwam duidelijk uit New York. Veel fucks en shits en een harde stem. Hij zag er uit als een mengeling van Def P en de boze buurman uit American beauty. Zij moest dan wel het Britse deel zijn. Meer dan een week wisselden we plichtsgetrouw goedemorgens en hoe gaat hets uit. Hun tatouages waren wel opgevallen, die waren zeker erg fraai. Ze waren onafscheidelijk. Van elkaar maar ook van een zwerfhond waarvoor ze af en toe eten bestelden. Dat maakte ons een beetje bang. Maar we leken het met onze beleefdheden te gaan redden zonder akelige stiltes en blunders. Tenzij Wouter van een trapje zou vallen ofzo.
Tot eergisteren. Terwijl uw auteurs een frisje dronken in de naburige bar, kwam hij zomaar binnen. Joviaal en wel kwam hij erbij zitten en informeerde hoe het ons ging. Daarop vroegen we ook zijn geestelijke gesteldheid. "Doin' fucking fine brother, just cool shit.". Hij bleek bassist en had de hele VS rondgetourd. Zijn vrouw was ontwerpster geweest in New York. Daar hadden ze genoeg van en als laatste woeste daad voordat ze zich permanent in Devonshire zouden vestigen, waren ze gaan reizen door India.
Hij vertelde een goed antwoord op de hier net als in Jaipur altijd doorvragende taxichauffeurs: "I walk around fucking half naked. What makes you even THINK I want to use your cab?" Het werkt.
Na dit diepgaande gesprek hadden we gisteren samen met Chris en Lisa de avondhap. Haai in het geval van Wouter en kip tandoori in het geval van Erika. Leuk gesprek gehad met deze lieve, avontuurlijke, impulsieve mensen over wat men zoal gezien had sinds de reis vanuit Delhi (waar zij ook begonnen waren). "The first guy that shows me a fort again I'm gonna kill" Ze hadden massa's vuurwerk meegenomen om het einde van Diwali te vieren. Hun geadopteerde hond rende achter de vuurpijlen aan in plaats van onder tafel te kruipen. Ook voor een hond is dat ballen hebben, al is hij een hond.
Vandaag zijn ze op inktvis aan het jagen met een zelfgemaakte handtas.
Meer reuring dus in de hut. Bovendien worden er nu driftig hutjes bijgebouwd want half november begint hier het hoogseizoen. Gelukkig gaan we ruim daarvoor weg. Maandag 5 uur 's morgens vertrekt de trein naar Bombay, terug de echte wereld in.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?