create your own visited country map
maandag, oktober 20, 2003
CULTUUR MET BALLEN
Zaterdag, de eerste dag in Goa, werd besteed aan een vruchteloze tocht over een soort Gazastrook naar het Goa State Museum. Het lag niet alleen in een dorre valkte van half lege kantoorgebouwen, dubbelbaanswegen die ineens ophielden en zandvlakten die je ervan verdacht mijnenvelden te verbergen, ook was het in het weekend dicht (Hadden we nog helemaal niet gehad deze reis!). We besteedden de rest van de dag aan het lopen door de nauwe Portugees aandoende straatjes van Panjim en het eten van pasta in het favoriete restaurant Venite. Daar smaakten port en wijn erg goed, zo goed zelfs dat we maar een blok om zijn gaan lopen alvorens te gaan slapen.
Zondag 19 oktober. Old Goa. Tot 1843 was dit de hoofdstad van Portugees Goa. Aanvankelijk was Old Goa een welvarende plek met evenveel pompeuze kerken en kathedralen als Lissabon. Na een epidemie in 1635 zette het verval echter in en daarna is het eigenlijk nooit meer goed gekomen.
Voor toeristen des te beter. Het nu rustieke dorpje kan je precies op een dag bezichtigen. Op 9 km van Panjim is het met de bus goed te bereizen. We hadden, eenmaal aangekomen op het Kadamba busstation, meteen een bus. Een aanpalende bus botste bij het uitparkeren tegen onze bus, en stootte een ruit op schoot van een medepassagier in onze bus. De glazige passagier en de buschauffeur reageerden onbureaucratisch, we reden gewoon door. Extra ventilatie.
In Old Goa was de eerste bezienswaardigheid de kerk van Fransiscus van Assisi. Een fraai gebouw uit 1661, dat ook een archeologisch museum heeft met daarin portretten van bijna alle Portugese gouverneurs in Goa tussen 1510 tot 1961. Heel wat kerels, met elk heel veel onderscheidingen op de geuniformeerde borst. Consequent wordt het einde van de Portugese periode (India kickte ze er toen uit) aangeduid als bevrijding. Of de Goanen er zo over denken is twijfelachtig, we zagen in de krant een aankondiging van iemand die zijn naam in het Portugees had veranderd.
Na de kerk was het tijd voor de Se Catedral (1652). Een geweldig gebouw omdat het van buiten uit allerlei losse delen in verschillende stijlen lijkt te bestaan terwijl het van binnen een coherent octagonaal geheel is. Supergaaf om te zien. Daarna volgden nog de kerk van St. Cajetan, de gouverneurspoort, de basiliek Bom Jesus, het museum voor christelijke kunst en de ruine van de St. Augustijner kerk. Een hele klus, in de natte hitte. We zweetten ons de pleuris maar dat werd verlicht doordat een Braziliaans-Iers stel ons aansprak. Leuke mensen.
Terug in Panjim gingen we naar cafe Quarterdeck. Daar speelde op stadionvolume November rain van Guns'n Roses. Rare plaats en tijd voor zo'n lied. De moesson is van juni tot begin oktober.
Maandag zou het Goa State Museum weer open zijn. Vermoedt men al na het in gesloten staat zien van dit pand een Boudewijn Buch-achtige ervaring, eenmaal open is er geen houden meer aan. Overdadig overtollig personeel, wijzelf als enige bezoekers. We werden constant geschaduwd door een man met uniform en hoedje. Erg mooie moderne kunst, een mengelmoes van hindoe-, christelijke en meer wereldse schilderijen, sculpturen en zo meer. Ook aanwezig: een lottomachine van hout in perfecte conditie! Je weet wel, met ballen die eindeloos ronddraaien in een soort cementmolen, tot er 1 uitrolt. Mooie, mannelijke machines die veel gokgrage Goanen gelukkig hebben gemaakt tot de 'bevrijding' door India.
Helaas was er geen museumwinkel, zodat we geen ansichten of miniatuurballenbad hebben gekocht.
Zaterdag, de eerste dag in Goa, werd besteed aan een vruchteloze tocht over een soort Gazastrook naar het Goa State Museum. Het lag niet alleen in een dorre valkte van half lege kantoorgebouwen, dubbelbaanswegen die ineens ophielden en zandvlakten die je ervan verdacht mijnenvelden te verbergen, ook was het in het weekend dicht (Hadden we nog helemaal niet gehad deze reis!). We besteedden de rest van de dag aan het lopen door de nauwe Portugees aandoende straatjes van Panjim en het eten van pasta in het favoriete restaurant Venite. Daar smaakten port en wijn erg goed, zo goed zelfs dat we maar een blok om zijn gaan lopen alvorens te gaan slapen.
Zondag 19 oktober. Old Goa. Tot 1843 was dit de hoofdstad van Portugees Goa. Aanvankelijk was Old Goa een welvarende plek met evenveel pompeuze kerken en kathedralen als Lissabon. Na een epidemie in 1635 zette het verval echter in en daarna is het eigenlijk nooit meer goed gekomen.
Voor toeristen des te beter. Het nu rustieke dorpje kan je precies op een dag bezichtigen. Op 9 km van Panjim is het met de bus goed te bereizen. We hadden, eenmaal aangekomen op het Kadamba busstation, meteen een bus. Een aanpalende bus botste bij het uitparkeren tegen onze bus, en stootte een ruit op schoot van een medepassagier in onze bus. De glazige passagier en de buschauffeur reageerden onbureaucratisch, we reden gewoon door. Extra ventilatie.
In Old Goa was de eerste bezienswaardigheid de kerk van Fransiscus van Assisi. Een fraai gebouw uit 1661, dat ook een archeologisch museum heeft met daarin portretten van bijna alle Portugese gouverneurs in Goa tussen 1510 tot 1961. Heel wat kerels, met elk heel veel onderscheidingen op de geuniformeerde borst. Consequent wordt het einde van de Portugese periode (India kickte ze er toen uit) aangeduid als bevrijding. Of de Goanen er zo over denken is twijfelachtig, we zagen in de krant een aankondiging van iemand die zijn naam in het Portugees had veranderd.
Na de kerk was het tijd voor de Se Catedral (1652). Een geweldig gebouw omdat het van buiten uit allerlei losse delen in verschillende stijlen lijkt te bestaan terwijl het van binnen een coherent octagonaal geheel is. Supergaaf om te zien. Daarna volgden nog de kerk van St. Cajetan, de gouverneurspoort, de basiliek Bom Jesus, het museum voor christelijke kunst en de ruine van de St. Augustijner kerk. Een hele klus, in de natte hitte. We zweetten ons de pleuris maar dat werd verlicht doordat een Braziliaans-Iers stel ons aansprak. Leuke mensen.
Terug in Panjim gingen we naar cafe Quarterdeck. Daar speelde op stadionvolume November rain van Guns'n Roses. Rare plaats en tijd voor zo'n lied. De moesson is van juni tot begin oktober.
Maandag zou het Goa State Museum weer open zijn. Vermoedt men al na het in gesloten staat zien van dit pand een Boudewijn Buch-achtige ervaring, eenmaal open is er geen houden meer aan. Overdadig overtollig personeel, wijzelf als enige bezoekers. We werden constant geschaduwd door een man met uniform en hoedje. Erg mooie moderne kunst, een mengelmoes van hindoe-, christelijke en meer wereldse schilderijen, sculpturen en zo meer. Ook aanwezig: een lottomachine van hout in perfecte conditie! Je weet wel, met ballen die eindeloos ronddraaien in een soort cementmolen, tot er 1 uitrolt. Mooie, mannelijke machines die veel gokgrage Goanen gelukkig hebben gemaakt tot de 'bevrijding' door India.
Helaas was er geen museumwinkel, zodat we geen ansichten of miniatuurballenbad hebben gekocht.
