create your own visited country map
vrijdag, februari 13, 2004
BROOME GEZELLIG PLEKSKE
Onze eerste overnachting in Broome vond plaats in Roebuck Bay Backpackers. Kamer was ok, receptioniste levensmoe en de gasten wat in zichzelf mompelend en traag. Een opvanghuis voor Korsakoff-patienten? Om niet uit de toon te vallen dronken we een fles wijn.
Maar dit was onze stiel niet. De volgende ochtend verhuisden we naar een camping. Over ruimte niet te klagen, we waren de enige tent op het veld. Ha, wat een vrijheid! Toen de tent eenmaal stond, reden we naar een tankstation om de auto te stofzuigen. De vorige nacht hadden mieren onze auto in bezit genomen. Stofzuigen alleen bleek niet genoeg dus rijden we nu rond in een bak mierenpoeder en lokdozen. De geur van chemicalien in de morgen is zeker beter dan jeuk in de middag.
Tijdens een bezoek aan de kroeg kwamen we te weten dat er voor de volgende dag een cycloon gepland stond. Daarom verhuisden we 11 februari van de camping naar Last Resort Backpackers. Toen we al onze spullen daar veilig hadden gesteld, brachten we de auto naar de garage. Er zaten oliespatten onder de motorkap en we wilden weten waar die vandaan kwamen. Aan het eind van de middag konden we De Bak weer ophalen. Het probleem kon pas vrijdag verholpen worden. Zo zaten we 2 dagen langer in Broome.
Donderdag bleek er geen cycloon te zijn geweest maar aan Cable Beach was het goed uitwaaien. De lucht vormde een zwart zwerk, en in de stortbuien was het nog steeds zweten.
De avond brachten we door in het hostel waar ook Matthijs, een wat kortaffe Nederlandse metalfan uit het Zuiden ("BREDA GEZELLIG PLEKSKE!") verblijft. Ook zagen we daar Leroy. Deze had geprobeerd te helpen toen we panne hadden. Dat vroeg om een biertje. Leroy was daar samen met zijn collega Mick. Ze hadden een ding gemeen, beider rijbewijzen waren in beslag genomen wegens rijden onder invloed. Het werd dan ook een lollige, jolige boel. Pratend met twee Britten over blauw voedsel, dat in de natuur niet bestaat, begon Mick tijdens het lurken aan een kromme peuk te vertellen dat hij vroeger in het kerkkoor altijd te hard zong: "MARY HAD A LITTLE ...". Ja, dat heeft natuurlijk alles met blauw voedsel te maken!
Onze eerste overnachting in Broome vond plaats in Roebuck Bay Backpackers. Kamer was ok, receptioniste levensmoe en de gasten wat in zichzelf mompelend en traag. Een opvanghuis voor Korsakoff-patienten? Om niet uit de toon te vallen dronken we een fles wijn.
Maar dit was onze stiel niet. De volgende ochtend verhuisden we naar een camping. Over ruimte niet te klagen, we waren de enige tent op het veld. Ha, wat een vrijheid! Toen de tent eenmaal stond, reden we naar een tankstation om de auto te stofzuigen. De vorige nacht hadden mieren onze auto in bezit genomen. Stofzuigen alleen bleek niet genoeg dus rijden we nu rond in een bak mierenpoeder en lokdozen. De geur van chemicalien in de morgen is zeker beter dan jeuk in de middag.
Tijdens een bezoek aan de kroeg kwamen we te weten dat er voor de volgende dag een cycloon gepland stond. Daarom verhuisden we 11 februari van de camping naar Last Resort Backpackers. Toen we al onze spullen daar veilig hadden gesteld, brachten we de auto naar de garage. Er zaten oliespatten onder de motorkap en we wilden weten waar die vandaan kwamen. Aan het eind van de middag konden we De Bak weer ophalen. Het probleem kon pas vrijdag verholpen worden. Zo zaten we 2 dagen langer in Broome.
Donderdag bleek er geen cycloon te zijn geweest maar aan Cable Beach was het goed uitwaaien. De lucht vormde een zwart zwerk, en in de stortbuien was het nog steeds zweten.
De avond brachten we door in het hostel waar ook Matthijs, een wat kortaffe Nederlandse metalfan uit het Zuiden ("BREDA GEZELLIG PLEKSKE!") verblijft. Ook zagen we daar Leroy. Deze had geprobeerd te helpen toen we panne hadden. Dat vroeg om een biertje. Leroy was daar samen met zijn collega Mick. Ze hadden een ding gemeen, beider rijbewijzen waren in beslag genomen wegens rijden onder invloed. Het werd dan ook een lollige, jolige boel. Pratend met twee Britten over blauw voedsel, dat in de natuur niet bestaat, begon Mick tijdens het lurken aan een kromme peuk te vertellen dat hij vroeger in het kerkkoor altijd te hard zong: "MARY HAD A LITTLE ...". Ja, dat heeft natuurlijk alles met blauw voedsel te maken!
