create your own visited country map
vrijdag, juni 25, 2004
LEKKERR SPORRTEN!
Na de nederlaag tegen Tsjechie was het voorbij. Het EK, dachten we, en ons verblijf in Puerto Madryn. Golli en Sabine vertrokken naar Buenos Aires. Wouter wilde ook de volgende dag voetbal kijken en had nog geen zin in een volgende busreis maar Erika ging alvast naar Bariloche. Ze vertrok dus zondag al voor een busreis van slechts 17 uur, nadat men samen nog een fraaie zonsondergang had gezien. Ook had in het hostel de hond nog op de vloer gepist. In Bariloche aangekomen bleek het gekozen hostal niet zo best dus Erika was de meeste tijd kwijt aan het zoeken van iets beters. Bariloche is namelijk een wintersportoord in de Andes dus druk en vol met hotels met kwade bedoelingen. Wouter had opdracht gekregen een fotorolletje en wanten te kopen want die zouden goedkoper zijn in Puerto Madryn. Het fotorolletje haalde hij glansrijk maar handschoenen hebben ze niet in Puerto Madryn want het is er eigenlijk nooit echt koud. Ook wilde een Argentijn Nederlands van hem leren. Aangezien deze jongen dingen wilde leren waarmee hij zich waarschijnlijk volslagen voor paal zou zetten voor het vaderlandse vrouwvolk, leerde Wouter hem maar tot duizend tellen.
Met fotorolletje maar wantloos kwam Wouter een etmaal later, op dinsdag, aan in Bariloche. Erika had daar een prima hostal gevonden, La Bolsa del Deporte, en we gingen eerst een goeie steak eten. Beiden nog bekaf van de reis, en van de gedachte aan het voetbal van woensdag, gingen we slapen.
Woensdag deden we van de zenuwen niks. Lang uitslapen, lang ontbijten en uiteindelijk zich naar een kroeg slepen om het voetbal te gaan zien. Alleen Duitsland-Tsjechie werd uitgezonden - hier ons wedstrijdverslag. De Duitsers begonnen heel aardig en kwamen redelijk voorspelbaar op voorsprong. Wouter vroeg om de kogel en Erika wilde eigenlijk alleen nog maar op de wc zitten om niet te hoeven kijken naar deze martelgang. Nederland was inmiddels voorgekomen tegen Letland maar het hoefde niet meer.
Toen schoot een Tsjechische witkuif pardoes een vrije trap in het doel van Kahn. We veerden op! Toen ook nog het bericht kwam dat Nederland inmiddels 2-0 had gemaakt, verstoorden we de huisvrede in het restaurant door beestachtig te gaan brullen. Maar het was kort en we stortten meteen weer in. Er moest nog een heel uur gespeeld worden en Duitsland zou het niet over zijn kant laten gaan. Trillend als rietjes bespraken we boel in de rust. Op het naar huis gaan van de Duitsers kon, mocht en wilde niet gehoopt worden want dan zou het weer een deceptie worden. De Duitsers begonnen na rust te drukken als waren ze Nederlanders. Ballack schoot op de paal, de Tsjechische keeper speelde met doodsverachting en het loonde. De 2-1 van de Tsjechen werd met een zucht van verlichting onthaald. Brullen ging niet meer. En toen, na het affluiten, wisten we het eindelijk zeker. Jaren ouder maar een wonder rijker - en alstublieft rode tulpen naar Praag.
De overwinningsroes werd een beetje een kater omdat Fox Sports niet de wedstrijd van Nederland als herhaling uitzond maar een tweeenhalf uur durende voorbeschouwing op de finalewedstrijd Boca-Once Caldes voor de Copa Libertadores. Niet eens de return, gewoon de eerste wedstrijd. Met berichten van het type "Spelers Boca arriveren in stadion Boca". Verrassend! "Trainer Boca steekt sigaartje op". De hoeveelste sigaar is dit vandaag? Hiervan word je snel River Plate-supporter.
We gingen dus maar regelen waarvoor we hier eigenlijk gekomen waren: skien. We hadden skibroeken nodig (en handschoenen). Dit was allemaal makkelijk te huren. We kwamen terug in het hostel en gingen maar weer vroeg slapen.
Donderdag ging de wekker om acht uur. Kwart over negen stonden we in de regen bij de bus, ons afvragend of het allemaal geen geintje was, dat skigebied hier in de buurt. Eenmaal in het dalstation zagen we alleen Schotse hooglanden: mist en groene weiden. De skilift bleek dicht vanwege de harde wind en het was acht graden.
Eerst koffie.
Na genoten de hebben van enkele skipakken van bejaarden, gingen we nog eens vragen. De lift bleek open. Maar waar was de sneeuw dan toch? Eenmaal ski´s met schoenen gehuurd gingen we omhoog. En ja hoor, tussen stromende bergbeken waren de eerste ongezond uitziende sneeuwhoopjes te zien. Het werd allengs meer en beter en zo konden we van elf tot vier skien op vier pistes. Regen en windkracht acht maar prima sneeuw! Voor Wouter de eerste keer met carveski`s. En dat nog met een leuke regenboog in de middag en het uitzicht op het merengebied waar Bariloche middenin ligt.
Om vier uur hadden we wel genoeg van het wegwaaien uit de enige beschikbare lift dus gingen we omlaag. Terug in het hostel voelden we alle beenspieren en -porien maar besloten niettemin de volgende dag weer te gaan. Ook zagen we Engeland verliezen van Portugal - alweer een gigant eruit, en welk tot de grond toe afgebrand team zit er nog steeds in?
Zaterdag wel goed op Larsson letten.
Na de nederlaag tegen Tsjechie was het voorbij. Het EK, dachten we, en ons verblijf in Puerto Madryn. Golli en Sabine vertrokken naar Buenos Aires. Wouter wilde ook de volgende dag voetbal kijken en had nog geen zin in een volgende busreis maar Erika ging alvast naar Bariloche. Ze vertrok dus zondag al voor een busreis van slechts 17 uur, nadat men samen nog een fraaie zonsondergang had gezien. Ook had in het hostel de hond nog op de vloer gepist. In Bariloche aangekomen bleek het gekozen hostal niet zo best dus Erika was de meeste tijd kwijt aan het zoeken van iets beters. Bariloche is namelijk een wintersportoord in de Andes dus druk en vol met hotels met kwade bedoelingen. Wouter had opdracht gekregen een fotorolletje en wanten te kopen want die zouden goedkoper zijn in Puerto Madryn. Het fotorolletje haalde hij glansrijk maar handschoenen hebben ze niet in Puerto Madryn want het is er eigenlijk nooit echt koud. Ook wilde een Argentijn Nederlands van hem leren. Aangezien deze jongen dingen wilde leren waarmee hij zich waarschijnlijk volslagen voor paal zou zetten voor het vaderlandse vrouwvolk, leerde Wouter hem maar tot duizend tellen.
Met fotorolletje maar wantloos kwam Wouter een etmaal later, op dinsdag, aan in Bariloche. Erika had daar een prima hostal gevonden, La Bolsa del Deporte, en we gingen eerst een goeie steak eten. Beiden nog bekaf van de reis, en van de gedachte aan het voetbal van woensdag, gingen we slapen.
Woensdag deden we van de zenuwen niks. Lang uitslapen, lang ontbijten en uiteindelijk zich naar een kroeg slepen om het voetbal te gaan zien. Alleen Duitsland-Tsjechie werd uitgezonden - hier ons wedstrijdverslag. De Duitsers begonnen heel aardig en kwamen redelijk voorspelbaar op voorsprong. Wouter vroeg om de kogel en Erika wilde eigenlijk alleen nog maar op de wc zitten om niet te hoeven kijken naar deze martelgang. Nederland was inmiddels voorgekomen tegen Letland maar het hoefde niet meer.
Toen schoot een Tsjechische witkuif pardoes een vrije trap in het doel van Kahn. We veerden op! Toen ook nog het bericht kwam dat Nederland inmiddels 2-0 had gemaakt, verstoorden we de huisvrede in het restaurant door beestachtig te gaan brullen. Maar het was kort en we stortten meteen weer in. Er moest nog een heel uur gespeeld worden en Duitsland zou het niet over zijn kant laten gaan. Trillend als rietjes bespraken we boel in de rust. Op het naar huis gaan van de Duitsers kon, mocht en wilde niet gehoopt worden want dan zou het weer een deceptie worden. De Duitsers begonnen na rust te drukken als waren ze Nederlanders. Ballack schoot op de paal, de Tsjechische keeper speelde met doodsverachting en het loonde. De 2-1 van de Tsjechen werd met een zucht van verlichting onthaald. Brullen ging niet meer. En toen, na het affluiten, wisten we het eindelijk zeker. Jaren ouder maar een wonder rijker - en alstublieft rode tulpen naar Praag.
De overwinningsroes werd een beetje een kater omdat Fox Sports niet de wedstrijd van Nederland als herhaling uitzond maar een tweeenhalf uur durende voorbeschouwing op de finalewedstrijd Boca-Once Caldes voor de Copa Libertadores. Niet eens de return, gewoon de eerste wedstrijd. Met berichten van het type "Spelers Boca arriveren in stadion Boca". Verrassend! "Trainer Boca steekt sigaartje op". De hoeveelste sigaar is dit vandaag? Hiervan word je snel River Plate-supporter.
We gingen dus maar regelen waarvoor we hier eigenlijk gekomen waren: skien. We hadden skibroeken nodig (en handschoenen). Dit was allemaal makkelijk te huren. We kwamen terug in het hostel en gingen maar weer vroeg slapen.
Donderdag ging de wekker om acht uur. Kwart over negen stonden we in de regen bij de bus, ons afvragend of het allemaal geen geintje was, dat skigebied hier in de buurt. Eenmaal in het dalstation zagen we alleen Schotse hooglanden: mist en groene weiden. De skilift bleek dicht vanwege de harde wind en het was acht graden.
Eerst koffie.
Na genoten de hebben van enkele skipakken van bejaarden, gingen we nog eens vragen. De lift bleek open. Maar waar was de sneeuw dan toch? Eenmaal ski´s met schoenen gehuurd gingen we omhoog. En ja hoor, tussen stromende bergbeken waren de eerste ongezond uitziende sneeuwhoopjes te zien. Het werd allengs meer en beter en zo konden we van elf tot vier skien op vier pistes. Regen en windkracht acht maar prima sneeuw! Voor Wouter de eerste keer met carveski`s. En dat nog met een leuke regenboog in de middag en het uitzicht op het merengebied waar Bariloche middenin ligt.
Om vier uur hadden we wel genoeg van het wegwaaien uit de enige beschikbare lift dus gingen we omlaag. Terug in het hostel voelden we alle beenspieren en -porien maar besloten niettemin de volgende dag weer te gaan. Ook zagen we Engeland verliezen van Portugal - alweer een gigant eruit, en welk tot de grond toe afgebrand team zit er nog steeds in?
Zaterdag wel goed op Larsson letten.
